‘Het meest misbruikte lettertype in de geschiedenis’, aldus grafisch vormgevers. Hoe komt Comic Sans aan die reputatie? Waarom is het populair en waarom wordt het verafschuwd? We staan stil bij een waar pop-icoon.
De geschiedenis van Comic Sans
Comic Sans werd in 1994 ontworpen door Vincent Connare als vriendelijk lettertype voor gebruik voor kinderen en in cartoons.
(Aanvankelijk voor Microsoft Bob; een alternatieve versie van Windows waar de ontwikkelaars Times New Roman gebruikten als lettertype in tekstballonnen. Dit tot grote frustratie van Connare, die daarop Comic Sans ontwikkelde. Helaas te laat: Microsoft Bob werd uitgebracht met Times New Roman.)
Uiteindelijk werd het gebruikt in andere software en enige tijd later werd het als basis-lettertype met Windows 95 meegeleverd. Het duurde niet lang voordat het mateloos populair werd. Niet helemaal wat Connare voor ogen had…
Waardoor werd Comic Sans zo’n populair lettertype?
Waarom wordt het gebruikt? “Omdat het soms beter is dan Times New Roman”, stelt ontwerper Connare.
Waarom werd het zo populair? Volgens hem is het antwoord simpel: omdat mensen ervan houden.
“Het is een ongecompliceerd lettertype, niet verfijnd en het ziet er niet uit als die oude kranten-lettertypen. Het straalt vrolijkheid uit – daarom vinden mensen het leuk”, vertelde Connare tegen Fonts.com.
En zo gingen mensen aan de slag met het olijke lettertype. Als meegeleverd lettertype stond het op vrijwel alle computers, het was vrolijk, het was anders. Zo vervulde het (onbedoeld) een behoefte.
Critici
Toch was niet iedereen zo enthousiast. In 1999 richtten grafisch ontwerpers Dave en Holly Combs de site Ban Comic Sans op als reactie op een opdrachtgever die ze opdroeg om Comic Sans te gebruiken voor een expositie voor kinderen. Met de website wilden zij amateur-ontwerpers wijzen op het belang van typografie in (professionele) vormgeving.
Vanwaar de veroordeling? Hoewel het voor kinderen of cartoons geschikt is, geloven ontwerpers dat het geen plek heeft in zakelijk gebruik. Daarnaast is het slecht leesbaar in grotere lappen tekst. Qua leesbaarheid is het hooguit geschikt in korte teksten – zoals in tekstballonnen in cartoons.
In de ontwerp-almanak Thou shall not use Comic Sans noemen auteurs het lettertype ‘veruit het meest misbruikte lettertype in de geschiedenis’: “Iedereen met een PC en het idee dat ze konden ‘grafisch ontwerpen’ begon het te gebruiken op hun thuis-gebrouwen briefpapier, uitnodigingen, CV’s, winkelborden, bestelbus-belettering, etc. Comic Sans is hier niet voor ontworpen.”
Of, zo stellen de auteurs, “Connare verklaart zelf: Mensen gebruiken Comic Sans omdat het er niet uit ziet als een lettertype… Wat kan überhaupt een betere reden zijn om géén Comic Sans te gebruiken?”
Wanneer wel (en niet) Comic Sans
Lettertypes hebben ook gevoelens. Zo gebruik je geen Times New Roman voor een kinderfeestje met My Little Pony’s Theme Party. Comic Sans zou daarentegen kunnen; het appelleert aan de vrolijke en informele toon van de uitnodiging.
Comic Sans is vrolijk en ontwapenend. Het is absoluut niet streng of serieus. Om die reden gebruik je het juist niet voor doktersbrieven, menu’s, logo’s en grafstenen…
[/x_slide]
Een cult pop-icoon
Professioneel ontwerpers vermijden het, maar met de komst van steeds meer amateur-ontwerpers verschijnt Comic Sans te pas en te onpas in de wereld om ons heen.
Die frictie tussen (wellicht onbedoeld) populair gebruik en de frustratie van vormgevers, leidt tot een cult-status van het lettertype. Zo is de eerste vrijdag van juli door DJs Coen Swijnenberg en Sander Lantinga uitgeroepen tot Comic Sans dag, worden bekende logo’s in Comic Sans gezet en zijn er websites die foto’s posten met alledaagse toepassingen van Comic Sans.
Comic Sans laat de gemoederen niet los. En dat zal nog wel een tijdje zo blijven…
Over de auteur
