Het lijkt handig: een dia waarop je betoog in veel tekst of een reeks bullets is weergegeven. Je publiek kan meelezen en jij hebt een spiekbriefje. Het effect van die aanpak is dat jij je gehoor kwijtraakt: het Redundancy Effect in werking.
Het wát? Het Rendundancy Effect. We leggen je graag uit wat dat is, hoe dat komt en hoe je het voorkomt.
Lezen of luisteren: pas op voor het Redundancy Effect
Wat we al eerder vertelden: saaie dia’s werken niet en vormgeving doet ertoe. Wat ook goed is om te beseffen: je publiek wordt belemmerd door het Centrum van Wernicke.
Het wát? Het Centrum van Wernicke, een plekje in de hersenen dat verwerkt wat jij vertelt. Dat doet dat plekje prima, tot er informatie in verschillende vormen binnenkomt.
Lezen en luisteren gaat bijvoorbeeld prima, maar niet tegelijkertijd. Wetenschappers noemen het het Redundancy Effect.
Probeer maar eens te lezen en te luisteren naar de radio. Knap lastig en dat komt door de beperking van dat centrum in je hoofd.
En wat denk je dat velen van ons de voorrang geven? Hetgeen meest efficiënt, duidelijk of opvallend is.
En zo’n dia is dat allemaal: alles staat er op, het is meer puntsgewijs dan jij en het geeft meer licht dan jij.
You loose.
Het gevolg: als je publiek de lappen tekst op je dia’s leest, luisteren ze amper naar wat je vertelt. Wat nog eens wordt versterkt als je al pratend zelf naar je dia kijkt.
Daarom werkt het al beter om géén dia’s te gebruiken dan dia’s vol met tekst.
Verschillende hersengebieden aanspreken
Maar de beste oplossing is om te zorgen dat jouw dia’s het publiek aanmoedigen om te luisteren. En daarvoor ‘spreken’ we een ander hersengebied aan, wat niet interfereert met het luisteren.
Visuele input (afbeeldingen, losse woorden, eenvoudige schema’s) worden ontzettend snel verwerkt in onze visuele cortex. In een fractie van een seconde kunnen we foto’s ‘zien’.
Dat gaat dus veel sneller dan het verwerken van gesproken of geschreven tekst. Een beeld zegt misschien meer dan duizend woorden, maar het zegt het in ieder geval wel veel sneller.
En heel belangrijk voor een presentatie: het interfereert niet met de gesproken verhaal van de spreker, in tegenstelling tot dia’s met teveel tekst.
Zo gebruik je twee hersengebieden die elkaar ondersteunen.
Daarom maken wij van Bento dia’s met weinig tekst. En als we al woorden tikken, dan zorgen we ervoor dat ze synchroon lopen met je verhaal.
Zo maken we het Centrum van Wernicke blij, maken we je publiek blij en maken we jou blij. Want dat kan dan weer wél allemaal tegelijkertijd.
Over de auteur
