“Dat was wat ik wilde vertellen. Zijn er nog vragen?”
Je schrikt op en beseft dat je de laatste minuten eigenlijk niet heel goed hebt opgelet. Wat vertelde hij nu eigenlijk nog vlak voor het einde, bij die laatste dia?
Zoals je vroeger in een discotheek nog na stond te genieten van de grand finale van de set die de DJ draaide en iets te snel de felle zaalverlichting aanging en het barpersoneel met de bezems jou en je nagenieten naar de garderobe veegde.
Dat gevoel. Wil je me beloven dat jij je publiek gracieuzer naar jouw afronding brengt?
Gebruik cues om het einde aan te kondigen
Lijn je presentatie op naar de afronding. Bijvoorbeeld door een korte pauze te laten vallen en dan de belangrijkste kernpunten samen te vatten: “Samengevat betekent dit dat…”.
Dat is een cue. Het publiek heeft daarmee een duidelijk signaal van de spreker dat het verhaal ten einde komt (en let daardoor beter op).
Zorg dat jij duidelijk centraal staat, in het midden van het podium en in het licht. Je kunt ook je beamer ook op zwart zetten zodat de aandacht volledig op jou komt te liggen.
Vat samen
Vat je (drie) kernpunten samen. Ga er niet (weer) dieper op in, maar herhaal ze.
Maak hier gebruik van de kracht van herhaling: gebruik dezelfde bewoording die je eerder gebruikte om ze te omschrijving en herhaal in beeld dezelfde herkenbare graphics, maar zet bijvoorbeeld samen op 1 dia.
Rond af wat afgerond moet worden
Wanneer je je presentatie opende met een verhaal of anecdote om jouw onderwerp te introduceren, is dit het moment om dat af te ronden (als dat past).
Laat je publiek niet achter met vragen (die er waarschijnlijk niet toe doen). Dus vertel: Hoe is het afgelopen met Ingrid? Leefden ze nog lang en gelukkig? Hoe zijn zij aan de ijsbeer ontkomen? Heeft de troubadour uiteindelijk het zangfestival gewonnen?
Optioneel: Geef ruimte voor vragen en discussie
Of open je discussie door een stelling te poneren met de vraag wie het hiermee on/eens is en of iemand erop wil reageren.
Herhaal een vraag altijd in je eigen woorden. Dit is prettig voor de rest van het publiek die de vraag niet hebben gehoord, een manier voor jou en de vragensteller om te controleren of je de vraag hebt begrepen, en je kunt je gedachten een keer vaker over de vraag laten gaan.
Vat (nogmaals) samen
Jij bewaakt de eindtijd die het publiek is beloofd. Dus jij bepaalt wanneer de vragenronde voorbij is. Hoe interessant jij het ook vind; als je publiek een eindtijd is beloofd, moet je die belofte waarmaken. Dus sluit op tijd af.
Maar laat nooit de vragen het einde van je presentatie zijn! Laat die cynische collega met die vileine, doch (toegegeven) ad-remme opmerking niet jouw moment stelen. Sluit als spreker de vragenronde daarom af door te bedanken voor de goede inbreng. Maar dan ben je er nog niet!
Herhaal dan nogmaals jouw kernpunten en conclusies. Eventueel geef je publiek nog iets concreets mee waar ze na je presentatie mee direct iets mee kunnen.
Je laatste zin
Pas op met bedanken, maar wens je publiek bijvoorbeeld veel succes of een goede thuisreis.
Zo heb je een heel duidelijk einde. En dat is voor het publiek ook prettig; dit is een duidelijk einde en voorkomt het gevoel van ‘Was dit het?’.
(En dan kun je langzaam het zaallicht aandoen en de bezem pakken).